محقق، مدرس و معمار
روژیا فروهر، دانشآموخته مدرسه معماری ای ای، دارنده دیپلم معماری ایای و مدرک فوقلیسانس در تاریخ و تئوری معماری و فکر انتقادی و برنده فلوشیپ سالیتود است.
او به پروژههای میانرشتهای علاقهمند است و با معماران، هنرمندان و نویسندگان همکاری میکند. در کارهایش پروژههای جمعی هم به مثابه رویکردند هم محصول نهایی. در این پروژهها فضا، متن، فیلم و تصاویر معماری در کنار هم مباحث شهری را در غالب تخیلهای فضایی طرح میکند. پروژه «تهران[های] نامرئی» به رابطه بین متن و فضا میپردازد. پروژه «تهران، سکانسهای داخلی» به مطالعه فیلمهای ایرانی متعلق به دهههای مختلف به عنوان آرشیو تصادفی معماری دوران برای بررسی ساختار و زندگی فضای خانگی میپردازد. «داستان ساختمان، ساختمان داستان» در پی آن است ادبیات چگونه معماری را به یک ماده ادبی تبدیل میکند و در این فعلوانفعال چه چیزهایی از دست میرود و چه چیزی ایجاد میشود.
حوزه فعالیت
موضوع بعضی سخنرانیهای او «شهر چگونه میتواند برای هنرمند/معمار منبع الهام باشد؟»، «عقل سلیم- معماری و محیط زیست»، «علیه نوستالژیا» و «تکنولوژی- در خدمت ما» است.
از نوشتههای او « در حاشیه- نقش زنان در معماری ایران»، « بروتالیسم ایرانی» و «فرم ناجی ماست» میتوان نام برد.